ویتامین‌های گروه B:
ویتامین‌های گروه B در متابولیسم قندها، چربی‌ها و پروتئین‌ها و تولید انرژی نقش اساسی دارند. کمبود این گروه از ویتامین‌ها با بی اشتهایی، کاهش وزن، ضعف و بی حالی همراه است. همچنین فولیک اسید (ویتامین B9) و ویتامین B12 در سنتز DNA، تقسیم طبیعی سلول و ساخت گلبول‌های قرمز نقش دارند، به همین دلیل کمبود این دو ویتامین باعث ایجاد کم‌خونی مگالوبلاستیک می‌شود.
مصرف طولانی‌مدت متفورمین با کمبود ویتامین B12 همراه است. چرا که متفورمین باعث سوءجذب ویتامین B12 می‌شود. B12 برای ساخت مناسب گلبول‌های قرمز خون و DNA و عملکرد اعصاب ضروری است و کمبود آن عواقبی همچون اختلالات شناختی، مشکلات عصبی (نوروپاتی) و کم‌خونی دارد. کپسول دیافیت مقادیر مناسبی از این ویتامین را برای بیماران مبتلا به دیابت تامین می‌کند.
ویتامین A:
یکی از ویتامین‌های محلول در چربی است که در رشد و نمو، تقویت سیستم ایمنی و تکامل استخوانی نقش داشته و جزئی از ساختمان رنگدانه‌های بینایی است. در کمبود ویتامین A بافت طبیعی غشاهای مخاطی از بین رفته و مجاری تنفسی، پوست، لوله گوارش، مجاری ادراری و مخاط چشم آسیب می‌بیند، این شرایط در کنار اختلال عملکرد سیستم ایمنی فرد را مستعد عفونت‌های ویروسی، باکتریایی یا انگلی می‌کند.
ویتامین D:
این ویتامین باعث افزایش جذب کلسیم و کاهش دفع آن می‌شود و از همین راه کلسیم موردنیاز را برای بدن حفظ می‌کند. این ویتامین برای رشد استخوانی مورد نیاز است و دریافت ناکافی آن باعث راشیتیسم در کودکان، نرمی استخوان در بزرگسالان و پوکی استخوان در سالمندان می‌شود. همچنین ویتامین D نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی، تنظیم رشد سلولی و عملکرد سیستم عصبی- عضلانی دارد.
ویتامین E:
بسیاری از عوارض دیابت به علت وجود رادیکال‌های آزاد در بدن ایجاد می‌شود. ویتامین E از دیگر ویتامین‌های محلول در چربی است که به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی با پاکسازی رادیکال‌های آزاد، از بدن محافظت می‌کند. همچنین ویتامین E باعث تقویت عملکرد سیستم ایمنی شده و برای حفظ بافت اپی‌تلیال (پوست، دیواره رگ‌ها و…)، بینایی و سلامت سلول‌های خونی و مغز ضروری است.
ویتامین C:
ویتامین C یک ویتامین آنتی اکسیدانی است و علاوه بر تقویت سیستم ایمنی می‌تواند از بروز عوارض دیابت پیشگیری کند. همچنین این ویتامین در ساخت کلاژن که پروتئین اصلی پوست، استخوان، غضروف و تاندون‌ها می‌باشد نیز مشارکت می‌کند.
کروم:
کروم یک ماده معدنی است که به علت اثرات مثبت آن در تنظیم قند خون شناخته شده است. این ماده معدنی عملکرد انسولین را تقویت کرده و باعث افزایش حساسیت بافت‌ها نسبت به انسولین می‌شود. بنابراین کروم بر متابولیسم کربوهیدرات، پروتئین و چربی موثر است.
آهن:
آهن برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن از جمله رشد و نمو، عملکرد طبیعی سیستم عصبی- عضلانی و سیستم ایمنی اهمیت دارد. آهن در بدن بخشی از هموگلوبین و میوگلوبین را تشکیل می‌دهد. هموگلوبین اکسیژن را درون خون حمل کرده و آن را به بافت‌ها و اندام‌ها می‌رساند. میوگلوبین نیز کمک می‌کند تا سلول‌های عضلانی اکسیژن را درون خود ذخیره کنند تا عضلات عملکرد مناسبی داشته باشند.
منیزیم:
منیزیم ضمن کمک به تشکیل کریستال‌های استخوانی و افزایش جذب کلسیم در بدن، برای حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است، به همین دلیل کمبود منیزیم یکی از عوامل کاهش رشد استخوان‌ها در کودکی و پوکی استخوان در بزرگسالی به‌شمار می‌رود. چندین مطالعه اثرات مثبتی بین دریافت منیزیم و افزایش تراکم توده استخوانی نشان داده اند.
روی:
روی عنصری مهم در بدن، با گستره وسیعی از نقش‌های بیولوژیکی است و برای عملکرد تقریبا یکصد آنزیم ضروری می‌باشد. روی در تمامی ارگان‌ها، بافت‌ها، مایعات و ترشحات بدن وجود دارد و برای ساخت پروتئین و DNA، تقسیم سلولی و رشد و نمو در دوره‌های مختلف زندگی ضروری است. روی نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی و حفظ سلامت پوست، مو و ناخن دارد.
سلنیوم:
سلنیوم یک آنتی اکسیدان قوی است که از سلول‌ها در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند و از این طریق باعث حفظ سلامت سلول‌ها و در نهایت سلامت بدن می‌شوند. همچنین این ماده معدنی نقش مهمی در سلامت سیستم ایمنی نیز ایفا می‌کند. از آنجایی که بافت تیروئید سلنیوم بالایی نسبت به سایر ارگان‌های بدن دارد این ماده معدنی برای عملکرد بهتر غده تیروئید ضروری است و نقش مهمی در ساخت هورمون فعال تیروئید (T3) به عهده دارد.
مس:
مس عنصری مهم در شکل گیری بافت همبند و رشته های الاستین غضروف‌های مفصلی به شمار می‌رود. همچنین مس همراه با ویتامین C در تشکیل کلاژن نقش دارد. این عنصر جزئی از سیستم آنتی اکسیدانی است که بدن را در برابر آثار مخرب رادیکال‌های آزاد محافظت کند.
منگنز:
منگنزدر تشکیل بافت‌های پیوندی و اسکلتی نقش دارد. همراهی کلسیم با منگنز، روی و مس منجر به افزایش تراکم استخوانی می‌شود.
ید:
ید یکی از اجزای ضروری هورمون‌های تیروئیدی است، هورمون‌های تیروئیدی بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن مانند ساخت پروتئین، فعالیت‌های آنزیمی و متابولیسم را تنظیم می‌کنند. طبیعی است که در نبود ید کافی، میزان هورمون‌های تیروئیدی کاهش می‌یابد. عملکرد مهم دیگر این ماده معدنی ضروری تنظیم پاسخ‌های ایمنی در بدن است. ید یک آنتی‌اکسیدان محسوب می‌شود و به این ترتیب سیستم ایمنی را تقویت می‌کند.
|
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.