اسیدهای چرب امگا 3:
امگا 3 گروهی از اسیدهای چرب هستند که بدن قادر به ساخت آنها نیست. بههمین دلیل اسیدهای چرب ضروری نامیده میشوند و باید از رژیم غذایی و یا مکملها تامین شوند. DHA و EPA اصلیترین اسیدهای چرب امگا 3 هستند که نقش مهمی در حفظ سلامت سیستم عصبی، از دوران جنینی تا بزرگسالی دارند. همچنین امگا 3 به حفاظت از مغز در برابر بیماری آلزایمر و زوال عقل کمک میکند و اثرات مثبتی بر کاهش تدریجی حافظه با افزایش سن دارد. تحقیقات نشان میدهد مصرف مقادیر کافی امگا 3 از بروز افسردگی پیشگیری میکند.
اسیدهای چرب امگا 3 بلند زنجیر از طریق کاهش سطح تریگلیسرید خون و کاهش تجمع پلاکتی در برابر بیماریهای قلبی عروقی نقش محافظت کننده دارد.
اگر شما سطح تریگلیسرید بالا و یا سابقه ابتلا به بیماری قلبی عروقی یا عوامل خطر آن را دارید دوز بالای مکمل امگا 3 -4 گرم در روز میتواند مفید باشد. مصرف امگا 3، احتمال مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی، ابتلا به حمله قلبی، سکته مغزی یا درد قفسه سینه (آنژین) کاهش میدهد.
مصرف مکمل امگا 3 در افرادی که تری گلیسرید بالایی دارند توصیه میشود. قلبی عروقی و ایمنی. بهویژه در افرادی که سابقه ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی دارند.
آرتریت روماتوئید: مکملهای روغن ماهی میتواند سفتی و درد مفاصل را کاهش دهد. به نظر میرسد مکمل امگا 3 اثربخشی داروهای ضدالتهابی را تقویت میکند.
افسردگی: بعضی از محققان نشان میدهند در فرهنگهایی که غذاهایی با میزان زیاد امگا 3 مصرف میکنند افسردگی کمتر است.
امگا 3 ممکن است عوارض گوارشی خفیفی داشته باشد. از جمله این موارد طعم ناخوشایند، بوی بد دهان، سوزش سر دل، تهوع، ناراحتیهای معده- روده، اسهال، سردرد و عرق بد است.
دوز 1 گرم در روز (دوز معمولی است و عوارض جانبی ندارد)، مگر اینکه پزشک بیشتر از این تجویز کرده باشد.
مکملهای امگا 3 همچون روغن ماهی تداخلاتی با داروها دارند.
وارفارین و داروهای ضد انعقاد مشابه:
روغن ماهی در دوزهای بالا اثرات ضد پلاکتی دارد، اما اثراتش از آسپرین کمتر است. روغن ماهی میتواند زمان انعقاد خون را طولانی تر کند و وقتی همراه با وارفارین مصرف شود زمان INR را افزایش میدهد. اما بیشتر تحقیقات نشان میدهند که دوزهای 3-6 گرم در روز روغن ماهی اثر قابل توجهی بر وضعیت ضد انعقادی بیماران دریافت کننده وارفارین ندارد. محققان یک مطالعه مروری در سال 2014 نشان دادهاند که امگا 3 اثر قابل توجه بالینی بر خونریزی ندارد. اما به هر حال در این بیماران باید وضعیت INR ارزیابی شود.
apixaban (Eliquis)
dabigatran (Pradaxa)
edoxaban (Lixiana)
rivaroxaban (Xarelto)
warfarin (Coumadin)
جینسینگ:
یکی از محبوبترین گیاهان دارویی در سراسر جهان به شمار میرود. این گیاه خواص آنتی اکسیدانی داشته و به حفظ سلامت مغز، قلب، سیستم ایمنی و عملکرد جنسی کمک میکند.
جینسینگ به دلیل اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و تحریک کنندگی سیستم ایمنی در برابر اختلالات نورودژنراتیو اثرات محافظتی داشته و از مغز در برابر آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد محافظت میکند. مصرف این گیاه در بزرگسالان باعث بهبود عملکرد مغز از جمله حافظه، تقویت تمرکز، یادگیری و خلق و خو، افزایش آرامش و کاهش خستگی روانی میشود و در کل بهبود عملکرد شناختی، رفتاری و افزایش کیفیت زندگی را به دنبال دارد.
یکی از فواید جینسینگ کاهش خستگی ذهنی است. به نظر میرسد جینسینگ به برداشت قند خون توسط سلولها از جمله سلولهای مغزی کمک میکند و به همین دلیل نیز عملکرد را بهبود داده و خستگی ذهنی را کاهش میدهد. بعلاوه جینسینگ باعث کاهش اضطراب و افزایش احساس آرامش میشود.
توصیه میشود این گیاه را بیش از 2-3 ماه پیاپی مصرف نکنید. چرا که مصرف طولانی مدت جینسینگ علاوه بر بروز عوارض جانبی باعث کاهش اثربخشی این گیاه نیز میشود.
مصرف جینسینگ در کودکان، زنان باردار و شیرده توصیه نمیشود
بیماران مبتلا به نارسایی قلبی از مصرف این گیاه بپرهیزند.
جینسینگ با بعضی از داروها تداخل دارد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم:
داروهای ضد دیابت: جینسینگ میتواند باعث افت قند خون شده و اثر داروهای کاهنده قند خون از جمله انسولین و متفورمین را تشدید کند.
داروهای ضد انعقاد خون از جمله آسپرین، هپارین و وارفارین
داروهای ضد افسردگی از جمله ایزوکربوکسازید و فنلزین
داروهای ضد پلاکت
داروهای ضد فشار خون
دیژیتوکسین و دیگوکسین
ایماتینیب (داروی ضد سرطان): جینسینگ ممکن است سطح سرمی ایماتینیب را افزایش دهد، در نتیجه این دو با یکدیگر تداخل جدی دارند.
|
هنوز بررسیای ثبت نشده است.